Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο
Σύσταση Συνοπτικά
Έγκυες γυναίκες με αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο και ιστορικό ΦΘΕ ή αρτηριακές θρομβώσεις πρέπει να διαχειρίζονται σε συνεργασία με αιματολόγο ή ειδικό σε αυτό τον τομέα. Σε γυναίκες με ΦΘΕ σχετιζόμενη με Αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο (που συχνά βρίσκονται σε μακροχρόνια αγωγή με απο του στόματος αντιπηκτικά) πρέπει να χορηγήται θρομβοπροφύλαξη με μεγαλύτερη δόση LMWH (50% ή 75% ή και πλήρης θεραπευτική δόση) κατά την κύηση και για 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό ή μέχρι την επιστροφή τους σε αντιπηκτικό απο του στόματος μετά τον τοκετό.
Οι γυναίκες με απρόκλητη ΦΘΕ πρέπει να ελέγχονται για την ύπαρξη αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων. Εμμένοντα αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα (αντιπηκτικό του λύκου ή/και αντικαρδιολιπίνη ή /και β2 γλυκοπρωτείνη 1 αντισώματα) σε γυναίκες χωρίς προηγούμενη ΦΘΕ πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σαν παράγοντας κινδύνου για θρόμβωση και έτσι παρουσία άλλων παραγόντων κινδύνου θα πρέπει να εξετάζεται η πιθανότητα χορήγησης θρομβοπροφύλαξης πριν και μετά τον τοκετό.
Αξιολόγηση Σύστασης
Οι γυναίκες με αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο (APS) και προηγούμενη ΦΘΕ είναι σε υψηλό κίνδυνο υποτροπής ΦΘΕ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μια καναδική μελέτη διαπίστωσε ότι το APS συσχετίστηκε με αυξημένη πιθανότητα για ΠΕ 12,9 (95% CI 4,4-38,0) και για ΕΒΦΘ 5,1 (95% CI 1,8-14,3) .16 Πολλές γυναίκες με μη προκληθείσα ή υποτροπιάζουσα ΦΘΕ διαγνωσμένες με APS θα είναι υπο μακροχρόνια από του στόματος αντιπηκτική θεραπεία. Δεν υπάρχουν τυχαιοποιημένα ελεγχόμενα δεδομένα μελετών για την υποστήριξη συστάσεων για συγκεκριμένες δόσεις ΗΧΜΒ κατά την εγκυμοσύνη. Δεδομένα περιστατικών υποστηρίζουν τη χρήση υψηλών προφυλακτικών δόσεων, 63,64 αλλά ορισμένοι συγγραφείς συνιστούν είτε ενδιάμεσες (75%) είτε πλήρεις θεραπευτικές δόσεις ΗΧΜΒ 26,65 και αυτές οι δόσεις μπορεί να είναι κατάλληλες για APS με επαναλαμβανόμενα προηγούμενα επεισόδια ΦΘΕ ή αρτηριακά συμβάματα. Η διάγνωση του APS τίθεται μόνο εάν τα αντισώματα αντιπηκτικού και / ή αντικαρδιολιπίνης και / ή β2-γλυκοπρωτεΐνης 1 είναι θετικά σε δύο διαδοχικές μετρήσεις με μεσοδιάστημα 12 εβδομάδων.71
Βιβλιογραφία
16. Liu S, Rouleau J, Joseph KS, Sauve R, Liston RM, Young D, et al.; Maternal Health Study Group of the Canadian Perinatal Surveillance System. Epidemiology of pregnancy-associated venous thromboembolism: a population-based study in Canada. J Obstet Gynaecol Can 2009;31:611–20. 26. Bates SM, Greer IA, Middeldorp S, Veenstra DL, Prabulos AM,
Vandvik PO; American College of Chest Physicians. VTE, thrombophilia, antithrombotic therapy, and pregnancy: Antithrombotic Therapy and Prevention of Thrombosis, 9th ed: American College of Chest Physicians Evidence-Based Clinical Practice Guidelines. Chest 2012;141 2 Suppl:e691S–736S. 63. Stone S, Hunt BJ, Khamashta MA, Bewley SJ, Nelson-Piercy C. Primary antiphospholipid syndrome in pregnancy: an analysis of outcome in a cohort of 33 women treated with a rigorous protocol. J Thromb Haemost 2005;3:243–5. 64. Hunt BJ, Gattens M, Khamashta M, Nelson-Piercy C, Almeida A. Thromboprophylaxis with unmonitored intermediatedose low molecular weight heparin in pregnancies with a previous arterial or venous thrombotic event. Blood Coagul Fibrinolysis 2003;14:735–9. 65. Robertson B, Greaves M. Antiphospholipid syndrome: an evolving story. Blood Rev 2006;20:201–12. 71. Miyakis S, Lockshin MD, Atsumi T, Branch DW, Brey RL, Cervera R, et al. International consensus statement on an update of the classification criteria for definite antiphospholipid syndrome (APS). J Thromb Haemost 2006;4:295–306.
Πίνακες & Παραρτήματα
